Ugandese avonturen!

Beste allemaal!

EINDELIJK eindelijk hebben we weer eens internet! Keimpe en ik begonnen al ernstige vormen van ontwenningsverschijnselen te vertonen. Trillen, doen alsof je vingers een toetsenbord beroeren, dromen van een lachend Facebook-logo... Veel erger dan Lariam! Maar hier in Kigali, de hoofdstad van Rwanda, kunnen we eindelijk weer het wereldwijde web op. Dus bij deze weer eens een update over de rest van onze twee weken avontuur in Uganda! Ik zal af en toe eens een leuke, koddige FUNFACT er tusendoor gooien om het geheel wat meer flair te geven. Prettig toch!

FUNFACT #1: Mannen kunnen gewoon hand in hand lopen in Uganda! Maar geen homo zijn...

Raften in Jinja
Ik was dus gebleven bij het grote raft-avontuur! Ik had er behoorlijk naar uitgekeken, raften bij de oorsprong van de one and only Nijl, kennelijk een van de beste raftspots ter wereld, en het viel zeker niet tegen! Vroeg in de ochtend gingen we met de Nile Explorer bus richten het oosten, en zagen we eindelijk ook wat meer van het land. In weer zo'n typisch backpacker-hostel (ja in Afrika hangt gewoon dezelfde backpackerambiance als in de rest van backpackerland! backpack backpacker) kregen we een uitleg en werden we lekker zenuwachtig gemaakt. Vlak voordat we dan echt de boot ingingen boemste mijn hartje wel even van boemboem maar uiteindelijk bleek het allemaal nog best mee te vallen. Het was echt supergaaf, maar het had van mij zelfs nog wel een tandje heftiger gemogen! Zelf was ik maar een keer uit de raft gevallen, en dat was omdat 'ie omsloeg. Het landschap was erg mooi, en het in stilte peddelen door de rustigere stukken was soms bijna net zo indrukwekkend als de rapids (Grade 5 trouwens, voor de kenners). We zaten in de boot met 2 duitsers en een drietal uberduffe Zweden (die echt bij de allerkleinste rapid al angstig ophielden met peddelen) en onze macho gids uit Zimbabwe. Na afloop hadden we een heerlijke BBQ met een ijskoude Nile Special (Ugandees bier) in onze accomodatie met een werelijk fenomenaal uitzicht over de Nijl. De volgende dag hebben we het rustig aangedaan en hebben we wat in de omgeving rondgelopen. Dat was wel een beetje vreemd omdat de accomodatie echt in zo'n 'compound' was; maw afgesloten voor Afrikanen. Zodra je de poort uitstapte was er echt een soort mini-dorpje met boda-boda drivers, souvernirshops en simpele restaurantjes. Dan voel je je soms toch wel een 'rijke blanke'/wandelende geldbron, niet altijd even leuk... Keimpe en ik hebben daar best wel interessante gesprekken over gehad. Over dat het soms best wel krom is om zoveel armoede te zien. Maargoed dat is weer een hele zware discussie, ik zie aan je gezicht dat je daar nu geen zin in hebt! Goed goed, dan gaan we gewoon door...

Het openbaar vervoer in Uganda
Het is goedkoop! En het is een hele ervaring. En dat zijn wel zo'n beetje de positieve punten... Je hebt natuurlijk de boda-boda's, brommertaxi's (FUNFACT #2: die heten zo omdat ze oorspronkelijk werden gebruikt om mensen tussen grensposten te vervoeren; van border naar border, boda-boda), je hebt special hire's, autotaxi's, en gelijk een stuk duurder. Dan heb je de matatu's. Dit zijn minivans waar eigenlijk maximaal 14 mensen in mogen. Het zal je misschien niet verbazen dat men zich daar niet geheel aan houdt in Uganda... 20 mensen kan ook, lekker proppen! Niet alleen mensen worden ermee vervoerd, het is gelijk ook goederentransport voor bijvoorbeeld zakken rijst, maar ook matrassen (?!). En dan stopt zo'n ding ook nog eens om de 5 minuten om mensen in/uit te laten stappen! Gecombineerd met de hitte begrijp je dus wel dat we het leuk vonden om eens een keer met zo'n ding te reizen, want je raakt ook wel in gesprek met de locals (zo is mij al een vrouw aangeboden ' maar ik heb al een vrouw!' 'geeft toch niet, neem je toch gewoon een Afrikaanse vrouw erbij!' en werd mijn huid flink betast) en ziet veel onderweg, maar na 2 van die dingen (de eerste iets van 3 uur, de tweede iets minder) waren we toch wel blij eindelijk op de plek van bestemming te zijn... Sipi Falls.

FUNFACT #3: Dolly Parton is ontzettend populair in Uganda! En dit (http://www.youtube.com/watch?v=Cj1YP2Ydoys) nummer hebben we vaak onderweg gehoord, wat meer AFRICAN BEATS, al komen ze dan uit Nigeria.

Sipi Falls (aka de Tivoli van Uganda)
Na het grote matatu-avontuur waren we dus eindelijk aangekomen, 24 december, in Sipi Falls! Dit is een verzameling watervallen in een bergachtig gebied vlakbij de grens met Kenia. Na een avondje bijkomen met lauw bier, mooie uitzichten, een diner van rijst, bruine bonen en guacemole bij kaarslicht en Christmas Without You van Dolly Parton featuring Kenny Rogers op de achtergrond gingen we vroeg op voor een wandeling langs de watervallen (wat een lange zin!). Samen met guide Simon was het lekker 'de paden op, de lanen in'. De watervallen waren misschien nog niet eens zo leuk als het lopen langs alle lokale land- en tuinbouw. Bekijk maar gewoon even de foto's op http://www.facebook.com/album.php?aid=257647&id=704733213&l=47116311ae !!! Direct na de wandeling moesten we meteen weer terug naar Kampala, want de volgende dag gingen we op SAFARI!

Het openbaar vervoer in Uganda part 2
Je denkt vast: nu weet ik het wel met die matatu's! Erger kan het toch niet worden? Neen! Want je hebt namelijk ook nog de gewone bus. Toegegeven, die zit wel wat comfortabeler, alleen ze wachten met vertekken totdat ' ie volzit. En dat kan wel even duren hebben we gemerkt... Als je vraagt hoe laat de bus vertrekt zeggen ze 'now', wat Ugandees is voor 'we wachten natuurlijk tot 'ie vol zit, ook al duurt dat 2,5 uur, wat denk jij nou rare muzungu!'. Maarja, dat is Africa time, get used to it! Go with the flow enzow!

Safari
Die houden jullie van ons tegoed! Keimpe en ik zijn nu wel eens toe aan lunch. En dan gaan we daarna naar het Kigali Memorial Centre, ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de genocide...

Heel veel groetjes en natuurlijk nog een spetterend 2011 gewenst! En vergeet niet de foto's te checken op http://www.facebook.com/album.php?aid=257647&id=704733213&l=47116311ae !