In het koninkrijk van de berggorilla
Door: Stijn
Blijf op de hoogte en volg Stijn
07 Januari 2011 | Rwanda, Gisenyi
Hoi allemaal!
Keimpe en ik zijn vandaag aanbeland in Gisenyi (aka Costa del Sol van Rwanda) aan Lake Kivu, een rustig plaatsje aan een groot meer en vlakbij de grens met DR Congo. Hier gaan we even anderhalve dag aan het strand zitten en relaxen. Dit hebben we wel even 'verdiend', want gisteren was het wel een vermoeiende dag, maar waarschijnlijk de meeste gave van de hele reis. We hebben namelijk een familie van de sterk begreigde wilde bergorilla's bezocht! En dat was echt bij-zon-der, een van de meest magische ervaringen die ik ooit heb gehad! En de 500 dollar dubbel en dwars waard...
Na veel rondgevraag was het ons uiteindelijk gelukt om een voertuig naar de gorilla's te delen met 5 andere reizigers: doekoe-besparend en natuurlijk veel gezelliger! Om kwart voor 6 stonden we, ontbeten en wel, klaar voor de tocht! We deelden de auto met een Amerikaans stelletje (NYC), een Britse, en een Zwitsers stelletje, allemaal hele leuke mensen! Ten eerste reden we naar de Park HQ, alwaar we een gorillagroep toebedeeld kregen. Per groep mogen dagelijks 8 mensen bezoeken, en er zijn 8 groepen. Ja, dat is dus 64x 500 USD, IEDERE dag, want het is wel zo populair dat het altijd volgeboekt is...! Al dat geld is echter wel nodig om de inmiddels sterk begreigde gorilla te beschermen. Door de oorlogen, stropers en verlies van leefgebied aan landbouw zijn er nu nog maar in de 700 berggorilla's in leven, en het is nog nooit gelukt ze in gevangenschap te laten voortplanten. Bovendien zorgt de prijs ervoor dat mensen heel bewust ervoor kiezen de gorilla's te bezoeken.
Omdat we wel zin hadden in een lekkere wandeltocht kregen we de Amahoro (Kinyarwanda voor 'vrede') groep toebedeeld, een middelgrote groep (rond de 17 apen) redelijk ver in de bergen. Sommige groepen kun je al na een halfuurtje lopen bereiken, maar dat is meer iets voor de voornamelijk 50+ ers die er ook waren. De wandeltocht begon over landbouwgrond, maar na een halfuurtje gingen we dan echt de jungle in. En dan bedoel ik ook echt JUNGLE als in Jurassic Park, niet nog half een bos zoals bijvoorbeeld in Thailand! De groep bevond zich aan de andere kant van de berg, maar in plaats van eroverheen gingen erlangs (maar beter ook)... De wandeltocht op zichzelf was al fantastisch: prachtige uitzichten, dikke begroeiing, modderige glijpartijen en pijnlijke stingers (denk: brandnetels in het kwadraat die bovendien makkelijk door spijkerstof prikken!) inclusief! Maar het mooist werd voor het laatst bewaard... De Amahorogroep bevond zich in een werkelijk adembenemend mooie kleine, Lost-world-achtige, knalgroene vallei. Na een steile afdaling zagen we dan eindelijk onze eerste gorilla's...! En al snel kwam de big boss, de silverback, even kijken wat er allemaal aan de hand was! Wanneer mannetjes ouder worden ontwikkelen zij de karakteristieke zilveren rug. Iedere groep heeft een dergelijk dominant mannetje, maar zij leven wel allemaal in harmonie met elkaar. Sowieso zijn gorilla's helemaal niet aggresief, hoewel het tegendeel vaak wordt gedacht. King Kong heeft hun imago geen goed gedaan...
Nadat de guides even het contact hadden gemaakt, laten weten dat we er zijn door te grommen, mochten we wat dieper zijn koninkrijk binnen. We liepen onder een boom waar een stuk of 4 gorilla's aan het rondslingeren waren, voor ons gaf de silverback een guide even een zetje ('niet te dichtbijkomen jij he!') en van achter kwam een volwassen vrouwtje even langszij... Echt, onze monden vielen open...! Dit mag je eigenlijk niet missen. De rest van het uur (meer tijd krijg je niet) vloog eigenlijk om. Het werd wel even spannend toen de silverback plotseling op ons afrende en de Zwitsers en de Britse een zetje gaf van een kleine verhoging af (!), maar gelukkig kwamen ze lachend (en een sterk verhaal rijker) weer
tevoorschijn! Waarschijnlijk vond hij het niet lukken dat we tussen hem en de jongen instonden. Er is er maar 1 de baas hier en dat was hij! You talkin' to me?!
In euforische stemming liepen we vervolgens weer 2 uur terug, door de regen, MODDER, en stekels, maar het deerde ons niets! Nadat we die avond nog gezelig pizza's hadden gegeten, biertjes gedronken, shithead gespeeld en gekletst met onze gorilla-buddies lagen we alweer vroeg in onze bedjes. En nu zijn we dus in Gisenyi en is het verhaaltje weer rond!
FOTOS FOTOS FOTOS
http://www.facebook.com/album.php?aid=258914&id=704733213&l=5eac9f4c8a
De rest van de Uganda-avonturen moeten toch nog even wachten want het is nu tijd voor diner!
x
Keimpe en ik zijn vandaag aanbeland in Gisenyi (aka Costa del Sol van Rwanda) aan Lake Kivu, een rustig plaatsje aan een groot meer en vlakbij de grens met DR Congo. Hier gaan we even anderhalve dag aan het strand zitten en relaxen. Dit hebben we wel even 'verdiend', want gisteren was het wel een vermoeiende dag, maar waarschijnlijk de meeste gave van de hele reis. We hebben namelijk een familie van de sterk begreigde wilde bergorilla's bezocht! En dat was echt bij-zon-der, een van de meest magische ervaringen die ik ooit heb gehad! En de 500 dollar dubbel en dwars waard...
Na veel rondgevraag was het ons uiteindelijk gelukt om een voertuig naar de gorilla's te delen met 5 andere reizigers: doekoe-besparend en natuurlijk veel gezelliger! Om kwart voor 6 stonden we, ontbeten en wel, klaar voor de tocht! We deelden de auto met een Amerikaans stelletje (NYC), een Britse, en een Zwitsers stelletje, allemaal hele leuke mensen! Ten eerste reden we naar de Park HQ, alwaar we een gorillagroep toebedeeld kregen. Per groep mogen dagelijks 8 mensen bezoeken, en er zijn 8 groepen. Ja, dat is dus 64x 500 USD, IEDERE dag, want het is wel zo populair dat het altijd volgeboekt is...! Al dat geld is echter wel nodig om de inmiddels sterk begreigde gorilla te beschermen. Door de oorlogen, stropers en verlies van leefgebied aan landbouw zijn er nu nog maar in de 700 berggorilla's in leven, en het is nog nooit gelukt ze in gevangenschap te laten voortplanten. Bovendien zorgt de prijs ervoor dat mensen heel bewust ervoor kiezen de gorilla's te bezoeken.
Omdat we wel zin hadden in een lekkere wandeltocht kregen we de Amahoro (Kinyarwanda voor 'vrede') groep toebedeeld, een middelgrote groep (rond de 17 apen) redelijk ver in de bergen. Sommige groepen kun je al na een halfuurtje lopen bereiken, maar dat is meer iets voor de voornamelijk 50+ ers die er ook waren. De wandeltocht begon over landbouwgrond, maar na een halfuurtje gingen we dan echt de jungle in. En dan bedoel ik ook echt JUNGLE als in Jurassic Park, niet nog half een bos zoals bijvoorbeeld in Thailand! De groep bevond zich aan de andere kant van de berg, maar in plaats van eroverheen gingen erlangs (maar beter ook)... De wandeltocht op zichzelf was al fantastisch: prachtige uitzichten, dikke begroeiing, modderige glijpartijen en pijnlijke stingers (denk: brandnetels in het kwadraat die bovendien makkelijk door spijkerstof prikken!) inclusief! Maar het mooist werd voor het laatst bewaard... De Amahorogroep bevond zich in een werkelijk adembenemend mooie kleine, Lost-world-achtige, knalgroene vallei. Na een steile afdaling zagen we dan eindelijk onze eerste gorilla's...! En al snel kwam de big boss, de silverback, even kijken wat er allemaal aan de hand was! Wanneer mannetjes ouder worden ontwikkelen zij de karakteristieke zilveren rug. Iedere groep heeft een dergelijk dominant mannetje, maar zij leven wel allemaal in harmonie met elkaar. Sowieso zijn gorilla's helemaal niet aggresief, hoewel het tegendeel vaak wordt gedacht. King Kong heeft hun imago geen goed gedaan...
Nadat de guides even het contact hadden gemaakt, laten weten dat we er zijn door te grommen, mochten we wat dieper zijn koninkrijk binnen. We liepen onder een boom waar een stuk of 4 gorilla's aan het rondslingeren waren, voor ons gaf de silverback een guide even een zetje ('niet te dichtbijkomen jij he!') en van achter kwam een volwassen vrouwtje even langszij... Echt, onze monden vielen open...! Dit mag je eigenlijk niet missen. De rest van het uur (meer tijd krijg je niet) vloog eigenlijk om. Het werd wel even spannend toen de silverback plotseling op ons afrende en de Zwitsers en de Britse een zetje gaf van een kleine verhoging af (!), maar gelukkig kwamen ze lachend (en een sterk verhaal rijker) weer
tevoorschijn! Waarschijnlijk vond hij het niet lukken dat we tussen hem en de jongen instonden. Er is er maar 1 de baas hier en dat was hij! You talkin' to me?!
In euforische stemming liepen we vervolgens weer 2 uur terug, door de regen, MODDER, en stekels, maar het deerde ons niets! Nadat we die avond nog gezelig pizza's hadden gegeten, biertjes gedronken, shithead gespeeld en gekletst met onze gorilla-buddies lagen we alweer vroeg in onze bedjes. En nu zijn we dus in Gisenyi en is het verhaaltje weer rond!
FOTOS FOTOS FOTOS
http://www.facebook.com/album.php?aid=258914&id=704733213&l=5eac9f4c8a
De rest van de Uganda-avonturen moeten toch nog even wachten want het is nu tijd voor diner!
x
-
07 Januari 2011 - 17:13
Loes:
Stijn, wat een prachtig avontuur. Unieke ervaring. Fijn dat je het met ons deelt. -
08 Januari 2011 - 08:29
Pap En Johanna:
Wat een unieke ervaring!!!!
Ben nooit jaloers maar nu best wel een beetje veel.
Geweldig mooie foto s wederom en een
genot om je verhalen te lezen.
Nog 2 weekjes en dan weer naar huis,
geniet er van,
Liefs pap en Johanna
-
09 Januari 2011 - 23:27
Mieke:
Wat een rete gaaf verhaal!!! Dat lijkt me idd wel 500 USD dubbel en dwars waard! -
10 Januari 2011 - 17:42
Mathilde:
Jeetje wat tof!!! Supergaaf! -
10 Januari 2011 - 17:42
Mathilde:
Jeetje wat tof!!! Supergaaf! -
16 Januari 2011 - 15:11
Femke:
Ohh, Stijn, echt heerlijk om je verhalen te lezen!!! En je leeft je ook zo goed in de lezer in door die leuke vergelijkingen (o.a. 'Jurassic Park Jungle'). Ik krijg ook helemaal zin om te reizen!! Vredige bokito knuffel Femke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
